یکی از یادداشت‌های ویژه کالکالیست برای پرونده ۶۰۰ روز جنگ، به مسئله حوزه فناوری و استارتاپ‌ها برمی‌گردد. این روزنامه می‌نویسد علی‌رغم آنکه موتور این صنعت همچنان روشن مانده و در سال ۲۰۲۴ با افزایش ۳۱ درصدی جذب سرمایه‌گذاری نسبت به ۲۰۲۳، توانسته است ۱۲ میلیارد دلار سرمایه جذب کند، اما همه ارزیابی در این حوزه کمی و ارقام نیست. خروج ۸۳۰۰ متخصص این حوزه به خارج اسرائیل، هزینه‌های غیرمستقیم عدم تأسیس استارتاپ‌ها، یا هزینه‌های ناشی از تأخیر پروازها، حضور یک‌چهارم نیروهای این صنعت در جنگ به واسطه فراخوان نیروهای ذخیره و... آسیب جدی‌ای به این حوزه زده است و اینکه تصویر و اعتبار فناوری اسرائیل تا چه میزان آسیب‌دیده است پس از جنگ مشخص خواهد شد. اگر مانند امروز، کارآفرینان نوپا تقریباً بلافاصله پس از تأسیس شرکتشان سوار هواپیما می‌شوند و به نیویورک می‌روند و از آنجا مدیریت می‌کنند، پس از جنگ هم این اتفاق رخ دهد خواهیم دانست که آسیب عمیق و بلندمدت است.

 

مقاله دیگری به آمار مجروحان تحت مراقبت بخش توان‌بخشی پرداخته است. حدود ۱۷ هزار نفر در این جنگ به آمار مجروحین نیاز به توان‌بخشی (قطع عضو یا مشکلات روانی) افزوده شده و پیش‌بینی می‌شود با حساب ۶۲ هزار عضو پیش از ۷ اکتبر مرکز توان‌بخشی، در سال ۲۰۲۸ تعداد اعضا به ۱۰۰ هزار نفر برسد. رقمی که برای ارتش اسرائیل بسیار زیاد و پرهزینه است. این اعداد زمانی بیشتر خود را نشان می‌دهد که ۸۰ درصد افراد مجروح پس از ۷ اکتبر زیر ۴۰ سال سن دارند و عمر طولانی و درمان آنها هزینه‌های زیادی را تحمیل خواهد کرد. میانگین سالانه هزینه هر سرباز عضو مرکز توان‌بخشی ۱۵۰ هزار شکل (۴۲ هزار دلار) برآورد شده است.

 

یکی از آسیب‌های مورد توجه در اقتصاد اسرائیل، صنعت هواپیمایی است. قیمت بلیت‌ها اکنون در مقایسه با ۲۰۲۳ دوبرابر شده است. بلیت نیویورک با هواپیمایی اسرائیل ((ال آل) قبل از ۷ اکتبر ۹۰۰ دلار بوده است؛ اما اکنون باتوجه‌به شرایط تا ۲ هزار دلار هم می‌رسد.

 

یادداشت دیگری از کالکالیست در این پرونده به تأثیر جنگ بر بخش خصوصی و هزینه زندگی خانوارها پرداخته است. مخصوصاً که افزایش نرخ بهره تأثیر زیادی بر درآمد خانوارها و کسب‌وکارهای خصوصی و کوچک گذاشته است. نرخ بهره از کمتر از نیم درصد به ۴.۵ درصد افزایش‌یافته است. بر اساس افزایش مالیات‌ها در سال ۲۰۲۵ هر خانوار حدود ۷ هزار شکل (۲ هزار دلار) از درآمد خود را برای جبران کسری بودجه ناشی از جنگ پرداخت خواهد کرد که رقم قابل‌توجهی است. این در حالی است که برای سال‌های ۲۰۲۶ و ۲۰۲۷ تا ۱۰ هزار شکل (۲.۸ هزار دلار) در سال خواهد رسید. برخی هزینه‌های پنهان در سال‌های آتی غیر کمی‌اند. به طور مثال در سال گذشته همکاری انتشارات تحقیقی اروپا با اسرائیلی‌ها ۲۰ درصد کاهش داشته است یا ۷۰۰ مورد تحریم دانشگاهی در جهان که هزینه‌های آن قابل‌سنجش نیست.

 

جنگ هزینه‌های پنهان دیگری را هم به اسرائیل تحمیل کرده است. به طور مثال طی ۵ سال ۱۹ میلیارد شک ((۵.۵ میلیارد دلار) برای بازسازی اطراف نوار غزه و صحرای نقب هزینه باید شود. یا پیش‌بینی می‌شود ۱.۷ میلیارد شکل (۰.۵ میلیارد دلار) برای مدارس و دانش‌آموزان اطراف غزه و مرز لبنان برای جبران پیامدهای جنگ باید کنار گذاشته شود.

 

به هزینه‌های دیگر جنگ هم می‌توان اشاره کرد از جمله کاهش ۱۲.۳ درصدی ساخت‌وساز و خروج ۸۰ هزار کارگر روزانه فلسطینی. البته ۳۵ هزار کارگر خارجی که بیشتر از هند و سریلانکا هستند، تا حدودی سعی کرده‌اند کمبود کارگر را جبران کنند. پیمانکاران تخمین می‌زنند تحویل آپارتمان‌ها به دلیل کمبود کارگر با تأخیر ۹ماهه روبه‌رو خواهد شد.

 

 در پایان ذکر این نکته هم ضروری است که اسرائیل با استفاده از کمک‌های امریکا، پشتوانه طلا در بانک مرکزی، بالابردن نرخ بهره، مالیات و... اقتصاد خود را در جنگ طولانی‌مدت تا حدودی کنترل کند و با بحران روبه‌رو نشود؛ اما هزینه‌های بالای ۶۰۰ روز جنگ و پیامدهای آن در سال‌های آتی نمایان‌تر خواهد شد.