- گروه: اجتماعی
- کد خبر: 1756
- بازدید: 39
- 1404/05/12 - 07:23:41
یادداشت؛
عاشورا درس بزرگی برای جوانان است
عاشورا فقط یک واقعه تاریخی نیست، یک مکتب است؛ مدرسه‌ای برای آزادگی، غیرت، وفاداری و انتخاب راه درست. جوان امروز اگر بخواهد در دریای متلاطم زندگی گم نشود، باید با نور عاشورا راه خود را پیدا کند.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «افق سرعین»، ژیلا آقاغفاری فعال فرهنگی و اجتماعی در یادداشتی نوشت: هر سال وقتی اربعین می‌رسد، دلم پر می‌کشد برای آن جاده‌ای که از نجف تا کربلا کشیده شده است. جاده‌ای که نه فقط خاک و سنگ است، بلکه لبریز از عشق و ایمان است. جاده‌ای که مردمانش، از پیر تا جوان، همه دست در دست هم می‌گذارند تا زائران حسین(ع) سبکبارتر قدم بردارند.اما چیزی که قلب مرا بیشتر از همه تکان می‌دهد، چهره‌های خندان و پرانرژی جوانانی است که خادمی اربعین را بر دوش گرفته‌اند. جوانانی که با تمام وجود خود، ادامه‌دهنده راهی شده‌اند که امام حسین(ع) و یارانش در کربلا به ما آموختند؛ راه خدمت، ایثار، و بی‌چشم‌داشت بودن.
من هر بار که به موکب‌ها نگاه می‌کنم، اولین تصویری که در ذهنم نقش می‌بندد، آن نوجوانی است که ظرف غذا را با لبخند جلوی زائر می‌گذارد و می‌گوید: «به عشق حسین، نوش جان.» یا آن دختر جوانی که با دستانی کوچک اما دلی بزرگ، پای زائر خسته را می‌شوید، بی‌آنکه بخواهد حتی نامش را کسی بداند. این‌ها همان خادمان جوانی هستند که معنای عشق را ساده و بی‌پیرایه به ما نشان می‌دهند.
جوانی یعنی امید به آینده
جوانی یعنی شور، یعنی حرکت، یعنی امید به آینده. وقتی این شور با عشق به امام حسین(ع) گره می‌خورد، معجزه‌ای پدید می‌آید به نام خدمت در اربعین. شاید در نگاه اول ساده به نظر برسد که کسی آب خنکی به دست زائری بدهد یا جایی برای استراحت او فراهم کند. اما وقتی از زاویه‌ای عمیق‌تر نگاه کنیم، می‌بینیم این کار کوچک، تکه‌ای از همان پیام بزرگ عاشورا است: فداکاری برای دیگری.
امام حسین(ع) در روز عاشورا همه چیزش را داد؛ جانش، عزیزترین خانواده‌اش، و حتی کودکان خردسالش. او راهی را گشود که در آن خدمت به دیگران، بالاترین افتخار انسان است. خادمان جوان اربعین، با همه سادگی، در حقیقت ادامه‌دهنده همین مسیرند.
درس بزرگ عاشورا برای جوانان
هر نسلی برای زنده ماندن به الگویی نیاز دارد. جوانان امروز، در این دنیای پرهیاهو، شاید گاهی میان رنگ‌های پرزرق و برق زندگی گم شوند. اما وقتی پای اربعین وسط می‌آید، وقتی صدای «لبیک یا حسین» در دل جاده‌ها می‌پیچد، همه چیز تغییر می‌کند. جوانان دوباره به یاد می‌آورند که زندگی فقط برای خود بودن، کوچک‌ترین شکل زندگی است. بزرگ‌تر آن است که انسان برای دیگران باشد.
این همان درسی است که امام حسین(ع) داد، و خادمان جوان اربعین، با عمل خود آن را تکرار می‌کنند. آن‌ها در گرمای ظهر و سرمای شب، بی‌خستگی کار می‌کنند. نه برای پول، نه برای شهرت، فقط برای عشق.
خاطره‌ای از جاده
یادم هست یک بار در مسیر نجف به کربلا، کنار موکبی ایستاده بودم. جوانی حدود بیست ساله با لبخندی خالصانه برایم چای آورد. وقتی تشکر کردم، فقط گفت: «خواهرتان خسته نباشید. دعا کنید خدا ما را پای همین خدمت نگه دارد.» آن لحظه اشک در چشمانم حلقه زد. به خودم گفتم این جوان، سرمایه حقیقی امت ماست. نه ثروت‌های روی زمین و نه برج‌های بلند، هیچ‌کدام به اندازه چنین قلب‌هایی ارزش ندارند.
خادمی یعنی بی‌نام بودن
جوانان خادم در اربعین یاد گرفته‌اند که دیده نشوند. هیچ‌کدام نمی‌خواهند نام‌شان در جایی ثبت شود یا کسی برایشان کف بزند. آن‌ها فقط می‌خواهند لبخند زائر را ببینند و در دل‌شان بگویند: «یا حسین، این خدمت کوچک ما را بپذیر.»
چه زیباست این بی‌نامی! در دنیایی که همه به دنبال دیده شدن و خودنمایی‌اند، این جوانان انتخاب کرده‌اند که گمنام باشند. این یعنی وفاداری به راه حسین، که خود در اوج مظلومیت، بی‌یاور ایستاد و جاودانه شد.
ادامه راه عاشورا در دل جوانی
شاید بعضی‌ها بگویند جوانی یعنی خوشی و لذت‌جویی. اما اربعین به ما نشان می‌دهد جوانی می‌تواند معنای دیگری داشته باشد: فداکاری. وقتی جوانی در کنار جاده ایستاده و با شوق ظرف آبی به دست زائر می‌دهد، در واقع دارد فریاد می‌زند: «ما ادامه‌دهندگان عاشوراییم.
آری، آن‌ها عاشورا را فقط در کتاب‌ها نخوانده‌اند، بلکه آن را در عمل زندگی می‌کنند. همان‌طور که علی‌اکبر، جوان برومند امام حسین(ع)، در کربلا پیشاپیش یاران به میدان رفت، امروز هم جوانان با جان و دل خود به میدان خدمت می‌آیند.
جوانی و امید فردا
هر بار که به این جوانان نگاه می‌کنم، امیدی عمیق در دلم زنده می‌شود. می‌فهمم که عاشورا زنده است و خواهد ماند. چون تا وقتی دل‌های جوان برای حسین(ع) می‌تپد، این راه خاموش نمی‌شود. فرداهای این امت، با همین دل‌های عاشق ساخته خواهد شد.
من به خود می‌گویم: این‌ها همان کسانی هستند که فردا در عرصه‌های دیگر زندگی هم پرچم عدالت، خدمت و ایثار را بلند می‌کنند. همان‌طور که در اربعین خادم زائران‌اند، در آینده خادم جامعه خواهند بود.
انتهای خبر/ ح
دیدگاه‌ها