وی توضیح داد: باتوجه‌به مطالعه‌های انجام شده از زندگی‌نامه این بزرگ‌مرد اردبیلی او فرزند مردی زارع بود و در روستای کلخوران، واقع در شمال غربی اردبیل، زاده شد. به‌جز مدتی که به فارس و گیلان سفر کرد، تا پایان عمر در همان روستا ساکن بود.

 

 این استاد دانشگاه افزود: شیخ صفی در کودکی توجه خاصی به امور مذهبی نشان می‌داد. در جوانی قرآن را حفظ کرد و ضمن تحصیل علوم مقدماتی به زهد و ریاضت پرداخت و به مشاهده ظهورات غیبیه و عوالم غیرمرئیه توفیق یافت.

 

 باقرزاده مطرح کرد: شیخ صفی از عارفان نامی عهد الجایتو و پسرش، ابوسعید بهادرخان ایلخانی، بود که با مریدان خود در آن ایام در کلخوران، در اطراف مقبره پدر خود، می‌زیست. شیخ صفی، به سبب مقام بلند عرفانی خود، همواره از توجه ایلخانان مغول برخوردار بود.

 

 وی اظهار داشت: آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی در کانون اصلی شهر تاریخی اردبیل در سال ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی کشور و در مردادماه سال ۱۳۸۹ در فهرست آثار جهانی یونسکو قرار گرفت.

 

 

 این استاد دانشگاه گفت: استان اردبیل جایگاه مهد تشیع به‌خاطر مذهبی و مقدس بودن شخصیت شیخ صفی‌الدین کاملاً محرز و مشخص شده است، به‌طوری‌که این مکان محل شهدای چالدران و شهید گاه بوده و از طرفی به‌عنوان مکان مقدس امامزاده محسوب می‌شود که توانسته در بحث گسترش عالم تشیع بسیار نقش‌آفرین باشد.

 

 باقرزاده در پایان سخنان خود افزود: در حقیقت شیخ صفی‌الدین اردبیلی پدر معنوی حکومت صفویه و ایران مدرن به‌عنوان مرکز تشیع در جهان است؛ طریقت صفویه از جهت تمدن‌سازی چندین کار مهم انجام داد: اولاً ایران را برای همیشه از یوغ نظریه خلافت آزاد کرد و راه خود را از نظریه خلاف اهل‌تسنن که در حکومت‌های اموی، عباسی و عثمانی مطرح شده بود، جدا کرد و ثانیاً ایران مستقل را تأسیس کرد که این اقدامات نشان از جایگاه و قداست اردبیل در تاریخ تشیع را نشان می‌دهد.