دلایل رایچ گرفتگی عضلات در کوهنوردی
گرفتگی عضلات در کوهنوردی یعنی انقباض ناگهانی و غیرارادی عضلات که معمولاً دردناک و مختل‌کننده حرکت است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «
افق سرعین»، گرفتگی عضلات در کوهنوردی یعنی انقباض ناگهانی و غیرارادی عضلات که معمولاً دردناک و مختل‌کننده حرکته. این اتفاق معمولاً در عضلات پا (ساق، ران) و گاهی کمر و شانه‌ها رخ می‌دهد.
منقبض ماندن طولانی عضله
در برنامه‌های کوهنوردی و طبیعت‌گردی؛ خیلی از وقت‌ها به دلیل کمبود فضا در چادر و کیسه خواب، به صورت نادرست می‌خوابیم. در این حالت ما ناخواسته باعث انقباض عضله ساق پا می‌شویم و در این حالت باقی می‌مانیم. بدین صورت که پنجه پا را به سمت پایین خم می‌کنیم و کمی هم خمیدگی در زانو ایجاد می‌شود. در این وضعیت در حالی که خوابیده‌اید، عضله پشت پای شما جمع و گلوله می‌شود. به این وضعیت، گرفتگی شبانه نیز می‌گویند و هرگاه بصورت طولانی در این موقعیت بمانید، دچار این گرفتگی میشوید که بیدار شدن با درد یکی از عوارض آن است.
کمبود آب و دهیتراته شدن بدن
می‌توان گفت مصرف آب راه حل هر مشکلی است!در هیچ موقعیتی نباید بدن خودتان را دهیتراته کنید؛ مخصوصاً زمانی که کمپ کرده‌اید و احساس خستگی می‌کنید،قبل از خواب، بدون نوشیدن آب به کیسه خواب نروید!اگر این چنین شد،آماده تجربه درد عضلانی در فردای آن شب، باشید!
شدت تغییر دمای هوا
مراقب باشید؛ شوک دمایی به بدنتان ندهید! به این صورت که اگر در داخل چادر و کیسه خواب به دمای مطلوبی دست پیدا کردید، بیهوا با لباس کم، از آنها خارج نشوید. در فضای باز، دما همیشه سردتر است؛ مخصوصاً در فصل زمستان. تغییر دمای ناگهانی، باعث سفت شدن عضلات می‌شود؛ به طوری که همان لحظه درد را در بدن احساس می‌کنید و متأسفانه به مرور بیشتر هم می‌شود. شاید باور نکنید اگر بگوییم حتی ممکن است درد به حدی برسد که نتوانید فریادتان را کنترل کنید! پس مراقب باد، طوفان و هوای سرد ناگهانی باشید.
کمبود اکسیژن
زمانی که فعالیت بدنی شدیدی انجام می‌دهیم، تنفس ما با میزان فعالیت هماهنگی ندارد. مخصوصاً اگر در ارتفاعات بالا باشید، بیشتر با این مساله مواجه هستید. در این وضعیت، اکسیژن کافی به بدن نمیرسد و تمام حرکات به سختی هرچه تمام‌تر انجام میگیرد. برای جلوگیری از این موضوع، تنفس عمیق و سریع، راه مناسبی برای جبران کمبود اکسیژن است که باعث جلوگیری از گرفتگی عضلات نیز می‌شود.
کمبود نمک یا سدیم
کمبود الکترولیت‌ها باعث اختلال در واکنش‌های عصبی بدن و بروز گرفتگی عضلانی می‌شود. نمک، یکی از موادی است که الکترولیت دارد، در نتیجه برای بدن خیلی ضروری است. متأسفانه با تعریق زیاد، بدن مقدار زیادی سدیم یا همان نمک را از دست می‌دهد. در این مواقع، نوشیدنیهای الکترولیت‌دار می‌توانند جایگزین نمک از دست رفته شوند. ایرانی‌ها همیشه می‌توانند از نوشیدن دوغ بهره ببرند! اما حواستان باشد بعد از مصرف این نوشیدنی، آب زیادی بنوشید تا دچار کم آبی نشوید.
کمبود کلسیم و پتاسیم
فقر کلسیم در خون، یکی از عوامل اقباض و انبساط عضلانی است که در نهایت درد و گرفتگی عضله را در پی دارد. پتاسیم هم جز الکترولیت‌هاست که نبودنش باعث گرفتگی عضله می‌شود. اما جای نگرانی نیست، هر دوی این موارد با داشتن رژیم مناسب قابل حل شدن هستند. برای اینکه به کلسیم کافی دست پیدا کنید، مصرف فرآوردههای لبنی را افزایش دهید. پتاسیم نیز در خرما، موز و حبوبات وجود دارد. از این موارد بیشتر استفاده کنید.
راه‌های پیشگیری از گرفتگی عضلات
مهم‌ترین اصل پیشگیری گرفتگی عضلات، بالا بردن مقاومت بدن است. با تقویت عضلات می‌شود تا حد زیادی از ایجاد این درد جلوگیری کرد و برای بالا بردن مقاومت، انجام تمرین کششی بهترین و ساده‌ترین گزینه است.
در هر ناحیه از بدن اگر دچار گرفتگی میشوید؛ بهتر است به طور تخصصی تمرینات مختص به آن را بیشتر انجام دهید. اگر قصد پیمایش دارید، به طور منظم روزی سه بار تمرین کششی کنید،حتی قبل از خواب یک کشش بسیار سبک را به بدن خودتان بدهید تا در هنگام اجرای برنامه به مشکل نخورید.
انتهای خبر/ ح
دیدگاه‌ها