شهید اقبال ربيعى:

عشق به وطن یک امر مهم است

در فرازی از وصیت‎نامه این شهید بزرگ می‎خوانیم: عشق به وطن، دفاع ازدين و ناموس وخاک یک امر مهم است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «افق سرعین»، اقبال ربيعى در بهار سال ١٣۴۲/١/٢٥ در اردبيل و ديار اما مزاده عبدا..(ع) در روستاى آتشكَاه ديده به جهان گشود.

پدرش نقد على و مادرش سيده كشور كوهى بودند. پدرش شغل پرزحمت كشاورزى رادر پيش گرفت تافرزندانى بانان حلال و صالح به جامعه تحويل دهد. اقبال با توجه به اوضاع آن زمان و وضعيت بد اقتصادى خانواده موفق نشد به مدرسه برود. ولى از لحاظ رفتار و منش در دوران كودكى و جوانى سرآمد يك انسان نمونه و كارآمد بود به طورى كه همه از خصوصيات منحصر به فردش تعريف مى كردند.۵يا ۶سال بيشتر نداشت كه از روستاى آتشكَاه به آبيكك (كارخانه سيمان) نقل مكان كردند.

 در كنار كار و سختى زندكَى به سرعت رشد كرد و پا به عرصه جوانى كَذاشت ويكى از اولين كسانى بودكه پايكَاه بسيج كارخانه سيمان آبيك و شهرك شهيد بهشتى را پايه ريزى نمود و حايز اهميت آنكه اولين شهيد كارخانه سيمان آبيك شد.

اقبال؛ عشق به وطن ودفاع ازدين وناموس وخاک رایک  امر مهم مى دانست و به آن تأكيد مى كرد. مرد با ايمان، خدادوست وباگذشتى بود و اين خصلت هاى حسنه را به نزديكانش انتقال مى داد. پايكَاهى كه پايه ريزى كرده بود يايكَاه ديندارى، اخلاق و جهاد فى سبيل اللّٰه بود.

زمان سربازى اش كه فرا رسيد به جبهه اعزام شد.آموزش نظامى خود را در پادگان گان بيرجند آغاز كرد و آموزش سخت وطاقت فرساى ارتش او را پخته و آزموده براى شركت در دفاع از كيان ايران اسلامى كرد. حدود ٣ ماه دوران آموزشى به طول انجاميد و آنها توانستند بعد از گذاراندن اين دوره به همراه لشكر ٧٧ خراسان درسال ١٣٢١ به منطقه شلمچه اعزام شوند.

همرزمان ودوستان اقبال كه در لشكر ٧٧ خراسان خدمت مى كردند، سيد اباذر كوهى، عسگر نجات اصغرى وعوض حقيقى بودند كه در كنار ديگر رزمند گان در عمليات ازجان گذشتگی مى كردند.

عسكر نجات اصغرى مى گويد:

((اقبال مرد باايمان وباگذشتى بود و هميشه با دوستان و همرزمانش با ملايمت برخورد مى كرد. هميشه با وضو بود وبا وضو مى جنكَيد.

در هر لحظه در نيايش بود و به نماز اهميت بيشترى قايل مى شد وهر لحظه آماده شهادت در راه خدا بود و با رفتار و كردار خود به رزمند گان درس شجاعت و ايثار واز خود گذشتگی ياد مى داد. با وجود تمام سختى هايى كه در جبهه بود همه مشكلات رابه جان خريد تا آرزويش كه شهادت بود به آن رسيد. در شب عمليات در تاريخ ۶۱/۱۱/۲در جنوب و منطقه كوشكك، يك سنكَر باهم فاصله داشتيم ودر آن وضعيت حمله نمى توانستم او را ببينيم بعد از اينكه جو منطقه آرام شد، متوجه شهادتش شدم.

بيكر مطهر شهيد ربيعى در گلزار شهداى بهشت زهراى آبيك (كارخانه سيمان)

تشييع و به خاک سپرده شد. متأسفانه وسايل شخصى و وصيت نامه و شناسنامه شهيد بعد از شهادتش مفقود شد وبه دست خانواده نرسيد.

انتهای خبر/ ح